znaleźć siebie

Czy zawsze musi to wyglądać tak samo...? Poznajesz kogoś wspaniałego, inteligentnego, przystojnego. Z dnia na dzień lepiej go poznajesz. ...I co z tego? I tak zostaniecie jedynie rzyjaciółmi... :/

Wieczór. Lampka wina. Ciemny pokój. I nikogo w mieszkaniu... Sama. Zupełnie sama... 
Czy tak miało wyglądać moje życie...? Nie tak je sobie wyobrażałam.
A gdzie książę na białym koniu?! Gdzie happy end?!

 "Świado­mość miłości bez wza­jem­ności jest, dla duszy cier­piącej w ot­chłani niemożli­wych marzeń, zbyt rzeczy­wis­tym.. Bólem niewy­powie­dzianej tęsknoty."

Mówią, że dla miłości człowiek jest w stanie zrobić wszystko... A co jeśli nie jesteśmy w stanie kochać naprawdę - miłością czystą, niewinną, PRAWDZIWĄ..?

Ja chyba nie potrafię tak kochać... Myślę o nim całymi dniami, nie mogę Go wyrzucić z głowy! Cały czas myślę o tym, jaki był w stosunku do mnie opiekuńczy, jak dobrze nam się rozmawiało... Ale gdy tylko przychodzi noc Jego obraz diametralnie się zmienia. Już nie widzę mężczyzny opiekuńczego, inteligentnego, zabawnego - widzę faceta silnego, pewnego siebie, widzę jego wzrok wwiercający się we mnie. Jednocześnie chcę pójść dalej i pozostać tutaj - razem z nim.
Chcę znaleźć miłość, ale wiem, że nie jest nią On...

ON jest jedynie obsesją. CHORĄ OBSESJĄ!

..A co jeśli to jeszcze miłość...?